Camperen – niet kamperen. Je kunt ervoor betalen, of je kunt een gratis plek zoeken. Dat laatste doen we niet de hele tijd, maar wel steeds meer. Zeker nu we over een zonnepaneel beschikken en geen stroom meer moeten ‘zoeken’ om de zoveel dagen. Af en toe is het nog wel eens fijn om een betalende camperplaats op te zoeken waar we overdag eens kunnen doorwerken, achterstaande mails kunnen beantwoorden en niet te vergeten: een plonsje kunnen doen in het bijhorende zwembad, terwijl de wasmachine draait. Maar de leukste ontmoetingen en ervaringen zijn vaak die in het wilde weg. Een camping of wild kamperen? De keuze is veel groter dan dat!
Daarom vinden jullie onze bevindingen per land. Die verschillen nogal! Ervaringen in andere landen? Vul gerust onderaan aan!
FRANKRIJK is het camperland bij uitstek. France Passion – de gids – brengt je bij boeren en mensen thuis, in elk zichzelf respecterend dorp vind je minstens een camperplaats of serviceplek (waar je grijs en zwart water kunt lozen, water kunt nemen in sommige gevallen, elektriciteit kunt laden…). Mocht je toch nog ergens anders willen staan, dan mag dat. In sommige gemeentes hangt er een verbod uit om eender waar je slaapmuts op te zetten, maar eigenlijk zijn dergelijke praktijken niet rechtsgeldig. Camperaars winnen het altijd bij discussie. Nadeel van al dat gemak: het maakt het camperen onvermijdelijk minder spannend.
PORTUGAL houdt van ons. We zijn overal welkom. Hoewel ‘wild kamperen’ niet toegestaan is, kun je op veel plekken gerust overnachten in je camper. Bovendien zijn er veel gratis camperplaatsen, de ene al wat mooier dan de andere; het gaat van prachtige kliffen tot grijze parkings. Met een beetje zoekwerk op de camper app of in de ACSI gids kun je zonder veel moeite een toffe route met dito stopplaatsen uitstippelen.
SPANJE heeft minder camperplaatsen, je bent dus af en toe genoodzaakt om wat meer het avontuur op te zoeken, tenzij je natuurlijk veel geld over hebt om op luxe-campings te staan. Met alle begrip voor de mensen die dit doen, wij zijn niet op zoek naar een all-in gevoel, want we trekken ook telkens snel verder. Veel te druk en plus.
Hoewel je in Spanje officieel wild mag kamperen, behalve in natuurparken, lacht de Guardia Civil er niet mee. Veel plekken zijn gedoogplekken en als je pech hebt, word je weggestuurd en/of krijg je een boete. Vooral aan de kust. Daar heb je overigens ook veel meer kans op inbraak, dus betalen voor een plek is er al bij al een goede zaak – tenzij het een camperplek betreft en je met meer kunt staan natuurlijk! Een beetje uitkijken en navragen zorgt echter voor de mooiste plekjes: bij boeren, in een bergdorp… Wij vragen altijd aan enkele locals of er een probleem is om op ‘hun’ domein, in ‘hun’ dorp te camperen. Dat was nooit het geval en het zorgt er steeds voor dat we ons ‘op ons gemak’ voelen.
IN ENGELAND verloopt het anders… Links rijden, ponden, miles, schoenmaten en weet-ik-veel-wat-nog-allemaal in het achterhoofd, verwondert dat vast niemand! Hier zijn weinig camperplekken, en je kunt er ook niet gewoon ergens overnachten. Gelukkig weten de Britten dat ook. Van de mensen die we in de rest van Europa ontmoeten, zijn zij het die ons het vaakst spontaan een plek aanbieden voor het geval we hun land zouden bezoeken. Zo belanden we in de boomgaard naast Barry en Sue, of mogen we slapen aan het landhuis waar Diane als huispersoneel werkt. En bij vrienden van vrienden van vrienden… Wat ook kan, zien we op onze camper app, is gratis overnachten in ruil voor consumptie in het aanpalende restaurant of pub. Engeland zelf is vrij druk bezet, en weides zijn er afgezet met hagen, dus zomaar ergens staan lukt meestal niet. In Wales en Schotland is het gemakkelijker met een camper.
IERLAND is een zalig mobilhomeland. Vertrekken met de juiste mindset kan nooit kwaad. Eigenlijk kunnen we het nu nog niet weten want we staan momenteel op de kade van de ferry 🙂
VAN NOORWEGEN horen we dat dit het meest campervriendelijke land is. Alles kan en mag, zolang het met respect voor de natuur en de plaatselijke bewoners gebeurt.
EN BELGIE? Hoe zit het daar? Als je ’t ons vraagt: typisch Belgisch, ofwel: een mix van alles. Er zijn een paar mooie gratis plekken, zoals aan het kanaal in Bellem in Vlaanderen of in de bossen van Saint-Hubert in Wallonië. Maar ze liggen niet dik gezaaid. De ‘vrienden van vrienden-methode’, zoals in Groot-Brittanië is ook een optie, of gewoon: een dorp inrijden, stoppen waar het mooi is en ergens vragen of je mag staan, dat lijkt ons een even goed idee. Camperplaatsen die je weinig betaald maar wel enkele faciliteiten hebt – zoals je ze elders in Europa wel ziet – zijn hier eerder een uitzondering.
Een grote reis 